โรคกระดูกพรุน ภัยเงียบใกล้

โรคกระดูกพรุน

     คือภาวะที่มวลกระดูกลดลง ทำให้ความแข็งแรงของโครงสร้างกระดูกต่ำ เปราะ หักง่าย ซึ่งในปัจจุบันคนทั่วโลกให้ความสำคัญ และยกเป็นนโยบายขององค์การอนามัยโลก (WHO) แล้ว เนื่องการเกิดกระดูกหักในผู้สูงอายุ โดยเฉพาะบริเวณสะโพกและกระดูกสันหลัง จะเกิดภาวะแทรกซ้อนต่างๆตามมาและอันตรายถึงชีวิตได้ มีค่าใช้จ่ายในการดูแลรักษาสูง  จากสถิติของกรมการแพทย์  ผู้สูงอายุที่มีภาวะกระดูกพรุนและเกิดการหักของกระดูก 30000 คนต่อปี ตำแหน่งที่พบได้บ่อยคือ ข้อมือ ข้อสะโพก กระดูกสันหลัง และจากสถิติพบว่าอุบัติการณ์การเกิดกระดูกสะโพกหักในผู้สูงอายุคนไทยจะสูงขึ้นปีละ 180 รายต่อแสนประชากรผู้สูงวัย เป็น 450-780 รายต่อแสนประชากรผู้สูงวัยในปี 2568  และที่น่าตกใจคือ มีโอกาสเสียชีวิต ถึง 20%  ใน 1 ปี และ 40% ไม่สามารถเดินได้ด้วยตัวเอง 80% ไม่สามารถทำกิจวัตรประจำวันเองได้  

 

     แต่ในประเทศไทยคนยังไม่ค่อยให้ความสำคัญและรักษาเท่าไรนัก อาจจะเกิดจากขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับโรคกระดูกพรุน ขาดการประชาสัมพันธ์จากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง อีกทั้งประเทศไทยเองก็จะก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุในไม่ช้านี้  คนจะอายุยืนขึ้น โรคกระดูกพรุนและความเสี่ยงจากการล้มก็มากขึ้นตามมา ฉะนั้นการรักษาที่ดีที่สุด คือการป้องกันไม่ให้เกิดกระดูกหักจากโรคกระดูกพรุนในผู้ป่วยสูงอายุ

การป้องกัน แบ่งเป็น 2 หลักใหญ่ๆ คือ

  1. ป้องกันไม่ให้ล้ม ปรับสภาพแวดล้อมภายในบ้านให้ดี เช่น แสงสว่างให้พอ ราวจับในจุดที่เสี่ยงล้ม ตรวจเชคโรคประจำตัวที่อาจมีผลต่อการมองเห็น และการทรงตัว รวมถึงออกกำลังกายที่ช่วยเสริมสร้างการทรงตัวที่ดี เช่น รำไท้เก็ก ยืน ขาเดียว 
  2. เพิ่มความแข็งแรงของกระดูก โดย
  3. การออกกำลังกายที่มีการลงน้ำหนัก เช่น เดิน เดินเร็ว  ร่วกกับการสัมผัสแสงแดดเพื่อเพิ่มวิตามินดี
  4. การรับประทานอาหารที่มีแคลเซียมสูง เช่น นม โยเกิร์ต ผักใบเขียวเข้ม งาดำ ถ้าคิดว่ากินได้น้อยหรือไม่เพียงพอ ควรเสริมด้วยยาแคลเซียมผสมวิตามินดี
  5. รักษาโดยยากระดูกพรุน เช่น ยาลดการสลายหรือเสริมสร้างกระดูก (โดยแพทย์)

 

     ที่บอกว่าเป็น “ภัยเงียบใกล้ตัว” เนื่องจากภาวะกระดูกพรุนมักจะ “ไม่แสดงอาการ” รู้ตัวอีกทีก็มีกระดูกหักแล้ว ดังนั้น ขอแนะนำให้ตรวจมวลกระดูก เพื่อดูว่ามวลกระดูกอยู่ในขั้นไหน เพื่อได้รับการแนะนำและการรักษาที่เหมาะสมต่อไป ในกรณีดังต่อไปนี้

 

  • ผู้หญิงอายุ 65 ปีขึ้นไป  ผู้ชายอายุ 70 ปีขึ้นไป
  • หมดประจำเดือนก่อนอายุ 45 ปี รวมถึงเคยผ่าตัดรังไข่ออกทั้ง 2 ข้าง
  • เคยกินยากลุ่ม steroid  หรือกำลังกินยากลุ่มนี้ต่อเนื่องเป็นเวลานาน
  • มีประวัติบิดามารดาสะโพกหัก
  • เคยล้มแล้วมีกระดูกหักมาก่อน
Scroll to Top